Slaap- en kalmeringsmiddelen: Kunnen pillen helpen bij de stress van het studeren?

Hoe werken slaap- en kalmeringsmiddelen?

Er bestaan veel soorten slaap- en kalmeermiddelen. De meestgebruikten zijn benzodiazepines (‘benzo’s’) en Z-drugs. Of zo’n middel slaapverwekkend of kalmerend werkt, hangt af van de dosis, hoelang het medicijn werkt en hoelang je het middel al slikt.

Bij het eerste gebruik verminderen de klachten. Je slaap verbetert en gevoelens van angst, onrust, onvrede of stress verminderen. Je wordt wel suffer en onverschilliger, en kan je minder goed concentreren. Dergelijke medicijnen vertragen immers de activiteit in je hersenen en centrale zenuwstelsel.

Bij dagelijks gebruik van slaap- en kalmeringsmiddelen nemen de effecten al na twee weken af. Men moet dan een hogere dosis nemen voor hetzelfde effect. Dagelijks een pil nemen is dus af te raden.

Bij langdurig gebruik slaan de voordelen om in nadelen. Men kan dan last krijgen van vervelende bijverschijnselen (zie ‘Risico’s’, lager op deze pagina).

Risico’s van slaap- en kalmeringsmiddelen

Zoals elk geneesmiddel kunnen ook slaap- en kalmeringsmiddelen bijwerkingen hebben; zowel op korte termijn (al vanaf de eerste inname), als bij langdurig gebruik.

Op korte termijn

• Deze medicatie maakt je suf. Je kan je minder goed kan concentreren en reageert minder snel. Die sufheid maakt het ook risicovoller om met de auto of de fiets te rijden, bijvoorbeeld onderweg naar de examens.
• Slaap- en kalmeringsmiddelen kunnen je helpen om sneller in te slapen, maar zorgen uiteindelijk voor een onnatuurlijk slaappatroon. Hoe raar dat ook klinkt: daardoor kan je je de volgende ochtend net slechter uitgerust voelen.
• Je kan je ook neerslachtig of angstiger voelen nadat je deze medicatie genomen hebt.

Bij langdurig gebruik

Je kan last krijgen van heel wat vervelende bijverschijnselen zoals hoofdpijn, geheugenverlies, duizeligheid, onverschilligheid en depressies. Je kan ook steeds minder stress verdragen.

Net zoals bij stimulerende medicatie heb je op termijn steeds hogere dosissen nodig om hetzelfde effect te bekomen. Er treed dan gewenning op. Na verloop van tijd kan het gebruik van deze medicatie ook leiden tot psychische en lichamelijke afhankelijkheid. Het eerste ervaart iemand als een onweerstaanbare drang (craving) naar deze medicatie. Bij het laatste krijgt iemand ontwenningsverschijnselen bij abrupt stoppen.