Omdat Nieuwe Psychoactieve Stoffen (NPS) nog niet of nog niet lang als drug gebruikt worden, is er weinig onderzoek naar de mogelijke risico’s. Wie ze gebruikt, speelt vaak zelf voor proefkonijn. Zeker de risico’s op lange termijn zijn onbekend.
Bij hoge dosissen mephedrone neemt de kans op negatieve effecten toe, bijvoorbeeld zweten of koude rillingen, hartkloppingen, verminderd kortetermijngeheugen, slapeloosheid, gespannen kaakspieren, knarsende tanden, spiertrekkingen, trillend zicht, duizeligheid, licht gevoel in het hoofd.
Geestelijke afhankelijkheid en gewenning zouden mogelijk zijn.
Er is een dunne grens tussen een hoge dosis 2C-B die voornamelijk als positief wordt ervaren, en een te hoge dosis waarbij veel negatieve effecten optreden.
Hoge dosissen 2C-B versterken de gevoelens van de persoon die gebruikt. Ze kunnen leiden tot angstaanvallen, hallucinaties, overgevoeligheid voor prikkels (aanraking, kleuren, geluiden), krampen, beven, koude rillingen, opgespannen spieren,…
Wanneer 2C-B wordt gesnoven in plaats van oraal ingenomen zijn de effecten veel sterker, maar ze duren wel minder lang.
Het gebruik van 2C-B is zeker af te raden bij problemen met de bloedsomloop en bij epilepsie.
Net zoals bij andere nieuwe psychoactieve stoffen is er erg weinig geweten over de risico’s die het gebruik van 3-MMC met zich meebrengt. Er zijn nauwelijks studies beschikbaar over de korte termijn risico’s, laat staan de risico’s op lange termijn. Het is vaak onvoldoende geweten wat de risico’s zijn van gebruik in combinatie met andere middelen of bepaalde aandoeningen. Wie 3-MMC gebruikt is eigenlijk zelf het proefkonijn.
Er kan wel worden van uit gegaan dat de risico’s op moment van het gebruik zelf, vergelijkbaar zijn met de risico’s van oppeppende drugs in het algemeen. Dat kan gaan van hoofdpijn, misselijkheid en onrust tot hartkloppingen, oververhitting, angstreacties. Nadat de drug uitgewerkt is kan een leeg en uitgeput gevoel ontstaan.
Het is ook alsmaar duidelijker dat mensen die 3-MMC gebruiken opvallend vaak vermelden dat ze een heel sterke drang voelen om opnieuw te gebruiken. Zeker bij wie de drug een tijd lang heeft gebruikt of na een periode van gebruik probeert te stoppen, kunnen zulke zogenaamde cravings voorkomen. Dat maakt het moeilijk om het gebruik onder controle te houden of om na het stoppen niet te hervallen. De Druglijn merkt dat ook mensen die het gebruik van andere drugs goed in de hand kunnen houden, dat een pak moeilijker vinden bij 3-mmc. De kans op geestelijke verslaving of afhankelijkheid lijkt dus groot te zijn.
